සාජහන්, කාශ්‍යප හා (නොනිමි) තවත් කතාවක්

පහත ඉතා සැකෙවින් දක්වා ඇත්තේ කතන්දර 3කි.මින් එකකවත් සත්‍ය අසත්‍යතාව පිලිබදව මේඝය වගකියනු  නොලැබේ.

අංක 1.

භාරතයේ සාජහන් නම් රජෙක් රාජ්‍ය විචාලහ.ඔහුගේ දේවිය මුන්ටාස් මහල් නම් වූවාය.රජු තම දේවියට පණ මෙන් ආදරය කළේය.නමුත් ස්වාභාවධර්මයේ නියමයන්ට අනුව දිනක ඇය මෙලොව හැර ගියාය.ප්‍රිය වියෝගයෙන් පීඩිත සාජහන් තම සොව තුනීකරගැනීමට මගක් සෙවීය.ටජ්මහල් නම් ලොව සුපතල ආදරයේ සිහිවටනය බිහිවූයේ එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙසය.තනිකර කිරිගරුඩ පමණක් යොදා කරණ ලද මෙම සුවිසල් නිමැවුම පසු කලෙක ලෝක පුදුම 7ට ද එක් වීමෙන් එහි ඇති විශිෂ්ඨත්වය පැහැදිලිවේ.මෙවන් නිමැවුමක් කළ නිමැවුම් ශිල්පියා විශ්වකර්මයෙක් ම වියයුතුය.ඔහුට තම රජුගෙන් කොපමණ තුටු පඩුරු,කීර්ති ප්‍රශංසා හිමිවියයුතුද?නමුත් අවාසනාවට තවත් මෙවන් නිමැවුමක් ඔහු අතින් නිමවේ යයි බිය වූ රජු ඔහු අන්ධ කළේ ලු.

අංක 2.

කාශ්‍යප නම් රජෙක් මෙරට වාසය කළේය.යම් අවාසනාවකට පීතෘ ඝාතකයෙක් වූ ඔහු තම බාල සොයුරු තමා පසුපස එතැයි බියෙන් රටේ අගනගරය වූ අනුරපුරයෙන් පිට බලකොටුවක් තනවා වාසය කලේය.සීගිරිය නම් මෙම බලකොටුව ද අසමසම නිර්මාණයකි.ස්වාභාවික ශේෂ කන්දක් වූ සීගිරි කන්ද  තුල බලකොටුවක් ඉදිකර,රජමාළීගයක් ද කරවා,ජලය සම්පාදනය කර විශීෂ්ඨ කළාගාරයක් ද ඒ තුල කරවූ නිර්මාණ ශිල්පියා කවර නම් දක්ශයෙක් ද?ඔහුට තම රජුගෙන් කොපමණ තුටු පඩුරු,කීර්ති ප්‍රශංසා හිමිවියයුතුද?නමුත් අවාසනාවට තවත් මෙවන් නිමැවුමක් ඔහු අතින් නිමවේ යයි බිය වූ රජු ඔහු දෑත් කපාදැමුවේලු.

අංක 3.

එක්තරා රටක රජෙක් විසීය.ඔහුට බරපතල අන්දමේ පරසතුරු උවදුරකට මුහුණදීමට සිදුව තිබිණි.ඔහු සහ ඔහුගේ යටත් වැසියන් දිගුකාළයක් තිස්සේ මිලේච්ච ආක්‍රමණිකයකුට එරෙහිව නොනිමි සටනක නිරතවෙමින් දැඩි පීඩනයකින් සිටියහ.නමුත් මෙම මිලේච්ච ආක්‍රමණිකයා මුලුමනින් ම පරාජය කීරමේ දැඩි අධිෂ්ඨානයක් රජුට තිබිණි.ඔහුට රණකාමී සෙන්පතියෙක් ද ලැබිණ.සියල්ලෝම එකාවන්ව පොදු සතුරාට එරෙහිව යුධවැදිණි.අවසන් තීරණාත්මක සටන ඇරබිණ.සෙන්පතියා රණ බිම පුරා අණසක පතුරුවමින් පිලිමල් බලකොටු එකින් එක බිදහෙලමින් ජයග්‍රාහීව ඉදිරියට ගියේය.රජු යුධ බිම ද ඉන් පිටත ද සෙන්පතිට යුද්ධයට වුවමණා දේ සපයමින් සංග්‍රාම විජයග්‍රහණයට පාරකැපීය.සැවොම නෙත් අයා බලාසිටි ජයග්‍රාහී මොහොත උදාවිය.ජන පීඩක ආක්‍රමණිකයාගේ ඔද තෙද සිදිමින් ඔහු රණබිම දීම ඝාතනය කර ජයග්‍රාහීව යුද්ධය නිමා කිරීමට සෙන්පති සමත්විය.

රජුගේ මෙන්ම සෙන්පතිගේ ද කීර්තිය දසත පැතිරෙන්නට විය. සෙන්පතිට තම රජුගෙන් කොපමණ තුටු පඩුරු, කීර්ති ප්‍රශංසා හිමිවියයුතුද? මුල් කතා දෙකට වඩා මෙහිදී කතාව තරමක් වෙනස්ය.ජයග්‍රහණයෙන් ටිකකලක් ගතවනතුරු සෙන්පති රජුගෙන් දහසින්බැදි පියලි ලැබීය.නමුත් කාළයාගේ ඈවෑමෙන් රජතුල මුල්කතා දෙකේ රජවරුන්ට ඇතිවූ ආකාරයේ හැගීමක් යමකු විසින් ඇතිකරන ලදී.රජු තමා ගේ දෑස අන්ධ කරතියී හෝ දෑත් කපාදමතැයි අස්ථාන සැකයක් සෙන්පති තුල ද  ඊට සමාන්තරව ඇතිවිය.මේ හැගීම් වල අවසාන ප්‍රතිඵලය වූයේ රජකම පතා සෙන්පති රජුට එරෙහිව සටන්වැදීමය.(ඉතිරිව සිටි රජුගේ ද සෙන්පතිගේ ද පොදු සතුරන්, මිතුරු වෙස්ගෙන මෙම ගින්නට හොදින් පිදුරු දැමීය).

ජනතා සහය ද මනාව ලැබ රජු සටන ජයගත්තේය.ජයගත් විගස රජු තම කළණ මිතුරු සෙන්පතිගේ දෑස් අන්ධ කළේවත් දෑත් කපා දැමුවේවත් නැතිමුත්  රාජද්‍රෝහී චෝදනා මත සෙන්පති දගගෙයි ලූවේය .

1 හා 2 කතා අවසන් වුව ද 3 වන කතාව තවම අවසන් නැත.එය කෙසේ වේදැයි ඔබට සිතන්නට පුලුවන්ද?